Hiacynty to niewątpliwie piękne kwiaty, które z łatwością można hodować we własnym domu, ogrodzie, a także na balkonie. Dostępne w wielu kolorach, kojarzące się z wiosną i „budzeniem się do życia” po zimowych pochmurnych dniach, są idealnym wyborem. Stanowią efektowną dekorację zarówno ogrodu, jak i balkonu czy wnętrza mieszkania. Ich piękno docenia wiele osób, stąd tak duża popularność hodowania hiacyntów.
Kwiaty te kwitną na wiosnę, stwarzają wyjątkowo ciepłą atmosferę i pozytywnie wpływają na nastrój domowników, dlatego tak mocno kojarzone są z świętami Wielkiej Nocy. Ale nic nie stoi na przeszkodzie, by również po tych świętach cieszyć się żonkilami w swoim domu czy ogrodzie.
„Czarodziejskie” pochodzenie hiacynta…
Nazwa „hiacynt” pochodzi od mitycznej postaci noszącej właśnie to imię. Jego urodą zachwycał się sam Apollo, bóg słońca. Zazdrosny o piękno młodzieńca król wiatru, Zefir, sprowadził na niego śmierć. Jednak z krwi sączącej się z rany Hiacynta wyrósł kwiat tak piękny, że Apollo postanowił nazwać go imieniem zmarłego młodziana, zapewniając mu w ten sposób nieśmiertelność. W ten właśnie sposób mityczny Hiacynt zyskał wieczność, a my – możemy cieszyć się urodą kwiatów obdarzonych jego imieniem.
Podstawowe informacje
Hiacynty to kwiaty cebulowe, istniejące w około 100 odmianach. Rośliny te osiągają wysokość do 30 cm, często jednak ich wzrost kończy się na 20 centymetrach. Warto wziąć to pod uwagę przy wyborze miejsca uprawy.
Jak uprawiać hiacynty?
Przed zakupem cebulek tych kwiatów, warto zwrócić uwagę na ich wielkość. Z dużych mamy szansę otrzymać nawet kilkadziesiąt kwiatów (zebranych w gronie).
Cebule hiacyntów należy zasadzić w okresie wczesnej jesieni (od września do października), na głębokości 10-20 cm (im większa cebulka hiacynta, tym głębiej należy ją zasadzić).
Jeżeli hiacynty sadzimy w ogrodzie, musimy pamiętać o tym, by kwiaty zyskały dla siebie odpowiednią przestrzeń. Z tego też względu nie sadzimy cebulki tuż obok następnej – odległość pomiędzy nimi powinna wynosić minimum 10 centymetrów.
Jeśli sadzimy cebulki w doniczkach, musimy pamiętać o tym, by kwiaty miały miejsce na swoje korzenie – nie umieszczamy ich więc na samym spodzie.
Okres kwitnienia hiacyntów może zacząć się już w styczniu lub lutym, częściej jednak przypada on na marzec, kwiecień i maj. Wiele zależy od zabiegów stosowanych przez hodowców tych kwiatów (między innymi od przechowywania cebulek w zimnie przed zasadzeniem ich w docelowym miejscu).
Co lubią hiacynty?
Lokalizacja: Bez względu na to czy kwiatami chcemy cieszyć się we własnym mieszkaniu, na balkonie czy w ogrodzie, należy wybrać dla nich miejsce możliwie bezwietrzne, z dostępem do promieni słonecznych.
Gleba. Preferuje się podłoże żyzne i przepuszczalne, najlepiej próchnicze – o obojętnym odczynie Ph. Po rozpoczęciu wzrostu roślin, warto zastosować nawóz azotowy, a w późniejszym okresie można już wykorzystać nawozy wieloskładnikowe. Przed rozpoczęciem sadzenia cebulek, ziemię warto spulchnić, a jeśli sadzimy hiacynty w ogrodzie należy dodatkowo pozbyć się chwastów.
Nawodnienie: Istotne w uprawie hiacyntów, podobnie jak w przypadku innych roślin, jest odpowiednie nawadnianie. Zazwyczaj warto dbać o to, by gleba nie była przesadnie nawodniona, a jeśli cebulki umieściliśmy w doniczkach, najlepiej jest wlewać wodę na podstawkę (oczywiście pod warunkiem, że dno doniczki posiada otwór, przez który roślina będzie mogła chłonąć wodę). Można też podlewać cebulki w tradycyjny sposób, ale nie należy kierować strumienia wody bezpośrednio na cebulkę – nawilżamy jej okolice.
Co po przekwitnięciu?
Kiedy nasze hiacynty przekwitną, nie pozbywamy się ich i pozwalamy na dalszy rozwój ich liści do momentu, w którym (zwykle wraz z końcem wiosny) zaczną one zasychać. Cebule można pozostawić do przechowania (po uprzednim wyjęciu ich z doniczki) i na nowo posadzić je jesienią – najlepiej przyjmą się w ogrodzie, gdyż w większości przypadków nie nadadzą się one do ponownego pędzenia.
 |
|
Jeśli od samego początku hiacynty uprawiane były w ogrodzie, cebule również warto wykopać (najlepiej w czerwcu lub na początku lipca) i przenieść je do chłodnego, zimnego pomieszczenia, w którym oczekiwać będą na ponowne zasadzenie. Niektórzy hodowcy rezygnują jednak z corocznego wykopywania cebulek i w ten sposób potraktowane hiacynty mogą rosnąć nawet do 4 lat. Jeżeli jednak zależy nam na cieszeniu się nimi dłużej, warto wykonać pracę związaną z wykopaniem cebulek i zasadzeniu ich na wiosnę w nowym miejscu (zmniejsza to między innymi ryzyko wystąpienia takiej infekcji jak fuzarioza).